Baixo a cúpula gris dun ceo tipicamente ourensán, a Pista Roxa converteuse esta fin de semana no epicentro da protesta veciñal. Non era para celebrar unha vitoria deportiva, senón para librar outra batalla: a da dignidade dun servizo esencial. Un grupo nutrido de veciños e veciñas, con determinación nos seus rostros, concentrouse para brindar o seu apoio incondicional ao servizo de Emerxencias de Carballiño, un colectivo que leva tempo reivindicando unha serie de melloras que chocan coa reticencia do goberno municipal.
A convocatoria, impulsada por plataformas veciñais e apoiada polos propios traballadores do servizo, tiña un obxectivo claro: visibilizar o malestar social e presionar ao Concello para que rectifique. As peticións, segundo explicaron portavoces dos concentrados, non son caprichos, senón necesidades urxentes para garantir un servizo acorde ás demandas da poboación. Entre elas, cítanse a mellora das quendas de garda, unha actualización do material sanitario e unha maior dotación de recursos humanos para evitar a saturación e o desgaste do persoal.
“Estamos aquí por eles, que sempre están por nós”, afirmaba María, unha veciña de idade avanzada que acudiu co seu marido á concentración. “O día que necesites unha ambulancia, queres que chegue a tempo e con todo o necesario. Non é moito pedir”, engadía, resumindo o sentir xeral dos asistentes.
O conflito subxace na aparente desconexión entre as demandas técnicas do servizo e a vontade política do concello. Mentres os traballadores argüen que as carencias poñen en risco a eficacia do seu labor, o equipo de goberno alega restricións orzamentarias e prioridades noutras áreas. Esta pugna, silenciosa durante meses nos corredores do consistorio, saltou á rúa da man da cidadanía, convertida en altofalante duns profesionais que, pola súa propia condición de servizo público, a miúdo evitan as protestas máis frontais.
A concentración transcorreu con orde, pero con firmeza. Non houbo discursos longos, senón palabras cargadas de urxencia e comunidade. A choiva fina que caeu intermitentemente non logrou disuadir aos asistentes, que permaneceron firmes como un símbolo da tenacidade galega.
A mensaxe quedou claro: a pelota está agora no tellado do Concello. A presión veciñal ha demostrado que o descontento non é só duns poucos, senón dunha comunidade preocupada pola súa sanidade pública local. A pregunta que flota no aire é se o goberno local escoitará as voces da Pista Roxa ou se, pola contra, o desencontro forcedrá aos veciños e ao servizo de Emerxencias a escalar as súas medidas de protesta. A saúde pública en Carballiño espera unha resposta.
