O militar portugués Otelo Nuno Romão Saraiva de Carvalho, coñecido como o Capitán de Abril, faleceu este domingo 25 de xullo aos 84 anos de idade no hospital no que ingresou hai dúas semanas. Deseñador da denominada Revolución dos Caraveis, Saraiva de Carvalho encabezou a revolución que levou a Portugal a refugar unha ditadura na que vivía desde facía medio século, restablecendo a democracia no país veciño.
No ano 2004 con ocasión das Xociviga, Anxo Santomil ( organizador das mesmas ) conseguiu traer a Otelo Saraiva a Carballiño
No seguinte vídeo recordamos a Otelo Saraiva nun acto na Casa da Cultura con representantes da corporación: O Alcalde Pachi e concelleiros Aurita, Chema e Mª José xunto co organizador das Xociviga Anxo Santomil
VÍDEO
Nestes PDF podemos ver unha entrevista con Otelo e unha referencia as Xociviga
A Revolución dos Caraveis (en portugués: Revolução dous Cravos ou, moito máis frecuentemente, 25 de Abril) é o nome dado a un levantamento militar ocorrido o 25 de abril de 1974 en Portugal, que provocou a caída do Goberno dese país, que non convocaba eleccións democráticas desde 1925. O fin deste Goberno, coñecido como Estado Novo, restaurou a democracia en Portugal case cincuenta anos despois, e permitiu que todas as provincias portuguesas non europeas (excepto Madeira e Macao) lograsen a súa independencia antes de concluír 1975. Tras unha longa guerra no que hoxe son Angola e Mozambique, Portugal converteuse nun Estado democrático e de dereito.
VÍDEO José Afonso ao vivo no Coliseu (1983) – “Grândola, Vila Morena”
VÍDEO da Grândola, Vila Morena a canción de José Afonso interpretada por os Ganhôes de Castro Verde
A revolución comezou ás 22:55 horas do 24 de abril, coa coñecida canción E depois do Adeus de Paulo de Carvalho, que representara a Portugal no Festival de Eurovisión uns días atrás, transmitida polo xornalista João Paulo Diniz da Rádio Emissores Associados de Lisboa, que era o primeiro aviso para que as tropas preparásense nos seus postos e sincronizasen reloxos. Ás 00:25 horas do 25 de abril, a Rádio Renascença transmitiu « Grândola, Vila Morena», unha canción revolucionaria de José Afonso, prohibida polo réxime. Era o segundo sinal pactado polo MFA para ocupar os puntos estratéxicos do país, mediante unha serie de coordinacións fixadas por un posto de mando establecido polo maior Otelo Saraiva de Carvalho no cuartel da Pontinha en Lisboa.
Tenente coronel de infantería e veterano da guerra de Angola, formou parte da Xunta de Salvación Nacional que gobernou o país tras a Revolución de Abril.
Polos seus méritos como xefe da ocupación militar de Lisboa, foi designado xefe do Comando de Operacións Continentais ( COPCON), forza armada especial do exército portugués destinada a reprimir os conatos contrarrevolucionarios. De feito, el mesmo escollera persoalmente ” Grândola, vila morena”, canción prohibida polo réxime de Oliveira Salazar e Caetano, como contrasinal do inicio definitivo da insurrección conxunta de abril
O militar foi o encargado de elaborar o plan de operacións militares do 25 de abril, que tombou a ditadura de Caetano (sucesor ao mando do Estado Novo tras a morte de António de Oliveira Salazar). Desde o posto de Pontinha (Lisboa), no Regimento de Engenharia n.º 1, dirixiu as operacións desde a noite do 24 de abril ata o día 26.
Tras a Revolución aliñouse coa á máis radical do Movemento das Forzas Armadas, e chegou a entrar en prisión pola súa vinculación co levantamento esquerdista de 1975, un ano despois da Revolución. Á súa saída do cárcere presentouse ás eleccións presidenciais de 1976, as primeiras libres en democracia, onde quedou segundo, cun 16% dos votos.
Nos anos oitenta foi acusado de instigar os atentados do movemento FP-25, un suposto brazo armado da Força de Unidade Popular ( FUP), o partido co que se presentou ás eleccións. Negou a súa implicación, pero foi condenado a 15 anos de cárcere. En 1996 foi amnistiado, conseguiu que se revisase a súa causa e acabou sendo absolto. En 2009 rexeitou a indemnización e o grao de coronel ofrecidos polo Goberno, polo que viviu da súa pensión de tenente coronel ata a súa morte.
