Martín Seco denuncia o incumprimento da resolución aprobada no Parlamento o pasado novembro e alerta de que as perdas provocadas pola especie ascenden a 70 millóns en 6 anos, e a Xunta só cubriu 6 millóns
O portavoz de Agricultura do Grupo Socialista, Martín Seco, vén de reclamarlle á Xunta que poña en marcha un plan de xestión do xabaril, un fondo de corresponsabilidade e un plan de indemnizacións. Seco presentou unha pregunta na Comisión de Agricultura celebrada hoxe para reclamarlle á Xunta que cumpra coa resolución neste sentido aprobada hai sete meses na Cámara autonómica.
O responsable socialista denuncia a falla de apoio por parte do goberno galego para os agricultores que tiveron que soportar unhas perdas estimadas en 70 millóns de euros pola actuación desta especie nos últimos 6 anos, mentres a Xunta de Galicia “tan só cubriu 6 millóns”. Esta situación, sinala, levou a que “moitas explotacións se endebedaran ou ben deixaran a actividade completamente”.
Denuncia o “desleixo” do goberno galego, que entre 2016 e 2019 renunciara a convocar as axudas polos danos ocasionados polo xabaril nos cultivos agrícolas, xustamente ata o momento da convocatoria electoral. Daquela reproduciron “un espectáculo lamentable enviando cartas a poucos días dos comicios anunciando axudas económicas que foran denegadas en xuño, e todo sen indicar orzamento nin prazos”.
Martín Seco alerta ademais de que o servizo do teléfono 012, a vía para iniciar os trámites administrativos, responde poñendo as chamadas en espera ata que transcorre o tempo máximo e a chamada é cancelada.
A situación actual, dixo, “evidencia o fracaso do modelo actual para controlar as poboacións de xabarís”, xa que a falla de censos directos da especie, son os indicadores indirectos, como as tendencias dos danos nos cultivos e dos accidentes de tráfico, os que apuntan ao aumento das poboacións ano tras ano. O modelo actual, apunta “non logra estabilizar as poboacións, pese ás 21.000 batidas anuais en Galicia”.
Esta situación evidencia que a emerxencia cinexética resulta insuficiente para controlar á especie, polo que reclama diversas actuación como reformar o sistema de recollida de información, que tería custe cero para a Consellería e permitiría facer fiables os datos das capturas. Propón ademais cambiar a normativa no referente ás actuacións permitidas aos tecor para previr danos, fundamentalmente no millo.
Propón tamén a posta en marcha de medidas preventivas como a instalación de comedeiros con anterioridade ao tempo de sementa, ou medidas de mitigación, como a solta de cans nas zonas afectadas, así como a valorización da carne de caza.
