Quen fala dos problemas desta terra?

II EDICIÓN COCHES CLÁSICOS NO IRIXO

Manuel Herminio Iglesias


Os esquemas repítense,  e nas eleccións galegas  o PP di que estes comicios son pra estar a favor ou en contra do  malvado Sánchez.   Moi pouco ten que contar o sr. Rueda da súa  xestión  e da do seu partido dende hai  case catorce anos. Polo que parece que esta terra non hai problemas que salientar nin reivindicacións que estean á espera. No  noroeste, e máis concretamente nesta provincia do interior galaico, tampouco hai nada que dicir da situación nin do que se fixo en catro mandatos cando Rueda era o segundo dabordo dos populares. Os problemas desta terra non importan ren. Por iso hai que falar doutras cousas e doutras xentes. Hai que desviar á atención  traendo a colación  o que non nos  importa. Esa  é a táctica  política que lle convén os partidos con sede en Madrid. Política perversa e mala para Galicia.  Polo que  todo  hai que centralo en machacar ó desquiciado presidente do goberno e magnificar os seus  desacertos. Todo hai que centralo no España se rompe e nun feixe de frases manidas  que repetídas moitas veces  axudan a desviar o obxectivo destas eleccións. Mais estas eleccións  son pra solventar os problemas desta terra; son pra render contas do que se fixo nun periodo de tempo e pra marcar a liña do que se fará nos  vindeiros catro anos.

XUNTANZA DE CLÁSICOS NO IRIXO

Non sei se os galegos lembran que Feijoo dixo  en diversos mandatos que o rural e o os seus problemas  terían preferencia nas políticas da Xunta. E claro, como os anos pasan e as realidades son moi tercas, o rural segue a esmorecer. Tampouco se fala nada da caída da poboación. Da pérdida de servizos básicos na sanidade nas cidades e vilas.  Mentres, con toda a intención, agóchase de que Galicia, e sobor de todo Ourense como provincia, é unha das maiores produtoras de enerxía electrica de todo o Estado. E digo eu: válenos de algo? Non. E quen reivindica esa riqueza pra que revirta na provincia? Pois que se saiba soamente o fai un grupo.

Vivimos no tempo da táctica do despiste. Estratexia que os partidos con sé na capital do reino  empregan a posta. Polo que buscando unha comparanza, a campaña galega comenza a semellarse a unha revista rosa con pinceladas de pequenas cousiñas. Pequenas novas que nos venden como agasallos  pra engaiolarnos. Agasallos pra entreter ó personal e pra que iste pique e discuta no bar. Mentres tanto, os grandes asuntos como o da producción electrica e outros,   pospóñense sen data pra que morran no esquecemento. Pois  convén que a Galiza sumisa camiñe dentro dun conservadurismo que non ofrece ren. Mellor, que só oferta continuidade e  silencio. Que só oferta agochar as novas dende San Caetano nunha tele que semella que  só naceu pra falar de festas e comerotas. Algo semellante ó que fai Jácome en Ourense: organizas festas chocalleiras. E o máis triste do asunto, o  que máis manca,   é que as xentes do rural, que son as que máis problemas estruturais arrastran e peor viven  son as que máis votos aportan pra que nada cambie nesta terra.

Non sei que acontecerá nestas eleccións do 18 F. Non sei se a fría e moi pouco empática presencia do Sr. Rueda será capaz de manter esa cómoda maioría que lle deixou  Feijoo. Con todo, espero que alomenos alguén fale dos problemas reais desta Galiza onde todo está por chegar, maís nunca chega. Esta terra que ten un potencial moi importante e un gran futuro por diante; máis  hoxe  gran parte dela  está en ermo. En fin,  compre quen fale dos problemas  desta terra,  e que oferte algo novo e  distinto. De momento soamente hai unha forza que, con maior ou menor acerto,  tenta facelo. Espabilemos, e ademais de vivir e actuar como galegos,  poñamos tino e esixencia pra  que se  afronten os asuntos que nos interesan como nacionalidade histórica que somos e,  á hora de votar, reflexionemos  e actuemos  en consecuencia, pois estas eleccións son as galegas.


Outros artigos de Manuel Herminio Iglesias

Asaltar o ceo contra o pracmatismo

Volve o tempo das promesas

Aquelas pequenas cousas

A fantasía e o consumismo no Nadal

Feijoo e as maiorías absolutas

Tempo de Magostos

Coidado cos salvapatrias

Descoñecen o que berran e chantean?

Achegarse á España real

Lavándolle a faciana a extrema dereita

A Resaca Electoral

O puzle ourensán

Música de calidade

As licencias dos quen mandan

Pacto cós ourensás

Moita enerxía sen rentabilidade

Xente sinxela

Os que pasan á historia

A Aposta Galeguista

Fun cantando

Nin Música nin Letra

Un home feito de cartos

Tempo de lecer e refexión.

As leiras a ermo

A longa sombra da corrupción

Erro Histórico

Llegó la mami….

Un crego de parroquia

Ourense: Sen obxectivos nin proxectos

e Ourense, existe?

O Nadal da Saudade

Unha area no zapato

Serrat e os cantautores

As incertezas na aldea global

Ourense, por riba das ideoloxías

O importante é a pasta

Sos Ourense!!!

Ourense cara un ermo cultural

Vandalismo, botellóns e desleixo

Na procura da felicidade

Dúas maneiras de actuar na política

Tinte galeguista

Abrindo un novo camiño

Lembrades a democracia organica?

Actuar en manada

Os refráns na política

As miserias na política

De xeonllos e pedindo perdón

Culturetas de ….

Arroutadas