Manuel Herminio Iglesias
Alguén con un chisco de sentido común nesta vella Europa maxina a un candidato que, na campaña electoral, apareza cunha motoserra lanzando a súa oferta política? Penso que non. Polo que facer comparacións do que acontece nesta parte do mundo co que pasa no outro lado do charco non parece acaído. Con todo, aínda que sexa chocante, moi mal teñen que ir as cousas no pais austral pra que a desesperación leve a poñer a un ultraliberal charlatán na presidencia do pais.
Son dos que pensa que a igualdade social total entre os humanos nunca chegrá a ser realidade. Pois gozando das liberdades actuais e da protección das lei, hai quen quere sacrificarse pra acadar unha meta, e hai que non está disposto a esforzarse pra mellorar a súa existencia e traballar para o seu sustento. Mais, como non hai un sistema político perfecto, calquera das ofertas políticas actuais levadas a cabo na súa totalidade sempre creará situacións de marxinación e desigualdade social. Polo que parece acaído que, nunha serie de custións básicas, os seres humanos deben ter asegurados uns dereitos e uns servizos que permitan a súa existencia con dignidade. Por iso, a frase que dixo o sr. da mtoserra: “A xustiza social é aberrante” semella un disparate e dinos que estamos diante un persoeiro que xustifica todas as medidas unilaterais que poidan lanzar os que ostentan o poder económico, pra deixar ó pairo todas as doctrinas humanistas e de dereitos básicos que din o contrario.
O liberalismo como outras doctrinas políticas e económicas se non ten un contrapeso e soamente acepta como válidas as súas teorías, levaranos a unha sociedade moi semellante a estamental rexida unicamente polos que obstentan o poder do diñeiro. E volveríamos, como xa acontece noutros paises, a que soamente quede para os máis desfavorecidos a asistencia caritativa das entidades da beneficencia. Estou seguro que se non houbera organizacións que reivindicaran melloras sociais e laborais, a día de hoxe, seguiríamos sen a seguridade social e ourtros servizos; seguiríamos traballando doce ou máis horas por xornada, ou se o prefiren, de sol a sol, como aconteceu no pasado.
Conforme digo que o liberalismo económico sen reglas, sería moi perxudicial para a convivencia social e traería esclavitude e pobreza; tamén afirmo que vivir nun réximen onde o Estado é o dono de todo, pasa algo semellante. Exemplos hai de sobra no mundo que non é preciso nomear.
O desenvolvemento de Europa, señor Milei, acadaouse coa mestura do traballo e da protección social das persoas. Pois a ausencia de ruptura social e de convulsións políticas, permitiu moitos anos de crecemento económico no vello continente.
Vir a España a predicar e poñer en cuestión a situación política falando de cancer social do socialismo cando o que hai nesta península é unha incipente socialdemocaracia, semella un chiste que pode atribuírse a esaxeración da que fai gala iste estrambótico presidente coa súa diarrea verbal e co seu faltón e incendiario discurso. Falar de que non hai que pagar impostos é tanto como dicir que o Estado non debe existir. E si eso fora así, volveríamos á sociedade semellante a unha selva, onde o mais fortes devoran ós pequenos. Ademais, a día de hoxe, vivimos nunha sociedade que se fundamenta no consumo. Polo que deixo estas preguntas no aire: As empresas poderían sobrevivir sen o traballo dos operarios? E si as persoas non consumen, por non ter poder economico, que farían as fábricas? A quen lle venderían os seus produtos?
Vir dar recetas económicas caducas e xuntarse cos enemigos da Unión Europea é tanto como confundir a situación dos paises europeos coa que sofre o seu pais. E semella, cando menos, un desproposito deste persoeiro un tanto excéntrico que camiña polo mundo como se fose unha estrela de cine. En fin, Todos os sistemas políticos e económicos se non teñen un contrapeso ou oposición rematan sendo tiranías que sempre machacan ós que teñen menos poder. E as tiranías acaban traendo inestabilidade politica, conflictos sociais e moita máis pobreza onde gobernan.
Outros artigos de Manuel Herminio Iglesias
Non todo vale pra acadar o poder
Ditadores coa faciana de demócratas
A opinión de Manuel Herminio: “Enfurruñados ou riquiños”
Quen fala dos problemas desta terra?
Asaltar o ceo contra o pracmatismo
A fantasía e o consumismo no Nadal
Feijoo e as maiorías absolutas
Descoñecen o que berran e chantean?
Lavándolle a faciana a extrema dereita
Moita enerxía sen rentabilidade
Ourense: Sen obxectivos nin proxectos
Ourense, por riba das ideoloxías
Vandalismo, botellóns e desleixo
Dúas maneiras de actuar na política
