Manuel Herminio Iglesias
Cando os alumados invaden as nosas rúas e prazas, e polas noites enchen de fantasía todos os recunchos convidándonos á un consumismo se control, hai que lembrar que estamos no solsticio de inverno e segundo o calendario occidental quedan poucos días pra pechar un ano e encetar outro máis, polo que convén facer un balance do ano que fenece e lanzar ó vento os desexos que pedimos para o ano novo.
O Nadal sempre foi unha data de sabor relixioso, de ledicia para os máis novos, e de lembranzas e saudades e para os máis maiores. Si, para os que xa temos recordos e experiencias positivas e negativas na alforxa. Dito doutra maneira: cargos cunha mochila chea de moitos cousas.
Pois ben, vivimos neste presente un tempo cheo de temores e tamén de esperanzas. Vivimos días onde, con tanta comunicación, falamos máis e dialogamos menos. Mellor falamos e non nos escoitamos. Polo que o Nadal debera ser o momento ideal para reflexionar sobor do ano que estamos a piques de pechar e mirar o futuro corrixindo moitas cousas e eivas que non foron positivas. No lugar onde vivo, sinto e amo, temos o vello costume de celebralo facendo o que nós lle chamamos o Parrafeo. Nel, de xeito moi retranqueiro, os encargados de facelo e lelo, que neste ano son dúas mulleres, unha moi nova e outra máis maior, repasan o acontecido no ano que remata, lanzan ó vento novas metas, e despois das peticións dannos as claves pra que o ano 25 sexamos todos mellores e mais felices.
Mais volvendo o inicio do comentario, o Nadal de hai anos, aquel que os máis maiores lembramos, ten moi pouco se parecido ó actual. As comparacións de como se celebraban estas festas hai catro décadas sinalan polo menos dúas diferencias moi claras. A primeira é a banalizacións das festas e a segunda o desaforada e descarada incitación ó consumo acrítico. Esa é a característica do do Nadal actual, consumir sen control. Polo que hoxe é un bo momento pra facer unha autocrítica e despois un balance do acontecido, pra logo abrir unha reflexión sobor da maneira actual de vivir. Logo marcar obxectivos comúns para o novo tempo que imos encetar. E por que digo isto? Dígoo porque na sociedade na que vivimos entramos nunha dinámica de ollar soamente o presente sen ter a capacidade de intuír minimamente o futuro e marcar metas para ise novo tempo. E iso implica que o ano que ven pode traernos moitas sorpresas e novidade que non se nos pasan polo maxín.
As sociedades mudan e ás veces o que se chama a modernidade é un franco retroceso social que vai contra o progreso. E afirmo isto porque canta máis comunicación temos máis manipulación hai, máis mentiras tamén, e é moito máis difícil chegar a entendernos. Eso vémolo na política onde moitas veces os intereses partidarios ou de parte impóñense sobor dos intereses xerais e colectivos.
En fin, estamos a piques de pechar un ano que, mirando para o que teño máis preto que é a vida local, pois do que acontece nesta terra, no Estado e no mundo non quero falar, pasará á historia como un ano perdido para a cidade e o conxunto do Concello. Pois nel, nada salientabel que non foran festas chocalleiras, se fixo. E como iso é unha realidade, e non se abordou ningún asunto capital para o conxunto do concello, soamente resta esperar a que algún día muden as cousas. E que o ano 2025 sexa para este Ourense, que esmorece no solpor, veña con mellores noticias. Con todo, seguindo a tradición escoitarei o Parrafeo da miña antiga Vila e Couto de Seixalbo, cantaremos algunha cantiga e falarei cós meus veciños lembrando tempos e persoas que xa non están. Logo nos días seguintes adicareinos á familia, que para min é o núcleo fundamental da sociedade, e pouco máis. Feliz Nadal para todos.
Outros artigos de Manuel Herminio Iglesias
O insulto no canto do argumento
Tempo de charlatáns e predicadores
Non todo vale pra acadar o poder
Ditadores coa faciana de demócratas
A opinión de Manuel Herminio: “Enfurruñados ou riquiños”
Quen fala dos problemas desta terra?
Asaltar o ceo contra o pracmatismo
A fantasía e o consumismo no Nadal
Feijoo e as maiorías absolutas
Descoñecen o que berran e chantean?
Lavándolle a faciana a extrema dereita
Moita enerxía sen rentabilidade
Ourense: Sen obxectivos nin proxectos
Ourense, por riba das ideoloxías
Vandalismo, botellóns e desleixo
Dúas maneiras de actuar na política
