A deshumanización da sociedade

II EDICIÓN COCHES CLÁSICOS NO IRIXO

Manuel Herminio Iglesias

Se os gobernantes son os que deben dar exemplo de ética e humanidade, dende hai un tempo, debido a diversos feitos  e decisións políticas  que se van coñecendo no mundo, a deriva  cara unha deshumanización  da política é evidente. Cando  as persoas son tratadas como números e mercancías  ademais de  xogar coa súa dignidade sen pudor  é un indicativo de que algo vai mal.  O exemplo do que fai cos emigrantes un neto de emigrantes  como é o presidente dos EE.UU. arrepía o corpo.  Confinalos   nunha illa chea de caimáns, andar á caza deles como se foran todos delincuentes e por riba mofarse deles, ven a demostrar  a catadura dun presidente que, no fondo,  actúa como un ditador.  Afirmar que o que fai Netanyahu  cós palestinos está moi ben,  deixa ás claras que este señor é algo semellante un bárbaro  que exerce o poder. Millóns de cidadáns no mundo sabemos como naceu o imperio americano. E como o fundaron emigrantes europeos sen papeis que foron machacando ós nativos  ós que trataban como salvaxes. Tamén lembramos os tempos da escravitude.   Pois ben, o trato que se lle dá hoxe  ós emigrantes nese pais  que se presentas como modelo do mundo, resulta insultante.  Catalogar ás persoas  como lixo, resulta tremendamente hostil e perigoso.

COMERCIAL ORCELLÓN

Supoño que moita xente lembrará como os nazis despersonalizaron e logo numeraron ós xudeus, pra despois eliminalos en serie nos fornos dos campos de concentración. Pois aínda que non o pareza,  o narciso e ególatra Trump hoxe está a facer  algo semellante  cos emigrantes alcumándoos a todos como perigosos para a sociedade, e por eso quere  pechalos en gaiolas como se foran animais. E o máis triste desta cuestión é o silencio de moitos países do mundo e entre eles bastantes europeos.

A emigración  económica é un fenómeno social  que existiu sempre na humanidade. E diso os galegos sabemos moito. E aínda que hoxe, aténdonos as leis de cada pais, hai que tratar de ordenar este fenómeno social da maneira o  máis  humana  posibel, pensar que as migracións  son soamente un  fenómeno deste tempo é un erro que agocha no fondo un racismo enfermizo. Corren tempos de retroceso nos dereitos fundamentais das persoas. As leis internacionais son pisadas de maneira sistemática pola imposición da forza. A deshumanización gaña espazo, mentres o razoamento humano,   reflexivo e prudente pérdeo  fronte ós sentimentos e verborrea radical de odio ó diferente. Odio que só busca enfrontar as persoas. E cando soamente funcionan os sentimentos  a reflexión e o sosego perden espazo. Polo que,  cando eso acontece, créase un vento  onde o conflito medra e o choque social é un feito. A chegada de Trump ó poder e a súa megalomanía imperialista está a facer moito dano no mundo actual. E como eso expándese como unha praga, hai preguntas que me asaltan. E unha delas é esta: como moita  xuventude actual pode apoiar a formacións políticas que soamente berran difaman e insultan, mentres agochan o seu programa clasista e  reaccionario? A deshumanización da política soamente nos leva cara a desigualdade e a pobreza social; a deshumanización  só nos leva cara o enfrontamento; cara a pobreza moral e ética na sociedade. Feito  que conduce  á ruptura  social. En fin,  de seguir por este vieiro, logo virán tempos  que auguran escuros acontecementos.


Outros artigos de Manuel Herminio Iglesias

Unha parte non é o  todo

Tiranos con facha de demócratas

Españoles decentes

Pode arredarse  música  e cultura da política?

Mover ficha

Falar coas máquinas

Nas mans de ególatras e imperialistas

O mundo ó revés

A guerra como negocio

Soamente unha visión: a  económica

Aumentar o espazo vital

Venezuela

Tempo de Nadal

Atados á Utopía

Ourense e a enerxía eléctrica

Cuniupuyara

O insulto no canto do argumento

Os Bacelos de Prata 2024

Vivir no Rural

Catalunya: Un tempo novo

Algo cheira a podre

Pasarse de voltas

Tempo de charlatáns e predicadores

Haberá moción de censura?

As recetas da motoserra

Adeus á independencia

Non todo vale pra acadar o poder

A noria do tempo

Ditadores coa faciana de demócratas

Amarrado polos ovos

Unha cantiga sin alma

A opinión de Manuel Herminio: “Enfurruñados ou riquiños”

Quen fala dos problemas desta terra?

Asaltar o ceo contra o pracmatismo

Volve o tempo das promesas

Aquelas pequenas cousas

A fantasía e o consumismo no Nadal

Feijoo e as maiorías absolutas

Tempo de Magostos

Coidado cos salvapatrias

Descoñecen o que berran e chantean?

Achegarse á España real

Lavándolle a faciana a extrema dereita

A Resaca Electoral

O puzle ourensán

Música de calidade

As licencias dos quen mandan

Pacto cós ourensás

Moita enerxía sen rentabilidade

Xente sinxela

Os que pasan á historia

A Aposta Galeguista

Fun cantando

Nin Música nin Letra

Un home feito de cartos

Tempo de lecer e refexión.

As leiras a ermo

A longa sombra da corrupción

Erro Histórico

Llegó la mami….

Un crego de parroquia

Ourense: Sen obxectivos nin proxectos

e Ourense, existe?

O Nadal da Saudade

Unha area no zapato

Serrat e os cantautores

As incertezas na aldea global

Ourense, por riba das ideoloxías

O importante é a pasta

Sos Ourense!!!

Ourense cara un ermo cultural

Vandalismo, botellóns e desleixo

Na procura da felicidade

Dúas maneiras de actuar na política

Tinte galeguista

Abrindo un novo camiño

Lembrades a democracia organica?

Actuar en manada

Os refráns na política

As miserias na política

De xeonllos e pedindo perdón

Culturetas de ….

Arroutadas

PUBLICIDADE ---------------------------------------------------------------------------------------------------