Mover ficha

II EDICIÓN COCHES CLÁSICOS NO IRIXO

Manuel Herminio Iglesias

XUNTANZA DE CLÁSICOS NO IRIXO

A  morte do Papa Francisco, abre moitos  interrogantes para o futuro da Igrexa Católica.  A súa estrutura piramidal  de mando vive nun mundo lonxe das bases  que son todos os crentes,  e  esa distancia impídelle conectar cunha sociedade viva que vai modelando cada pouco tempo a súa maneira de ver e de enfrontarse ós problemas que ten a humanidade. Esa realidade deixa ver unha igrexa que semella superada polo dinamismo dunha sociedade en continua evolución. 

As relixións, e neste caso a católica, cos seus erros que non foron poucos, e tamén coas súas virtudes,  actúa como unha guía espiritual e  moral  para millóns de persoas. Mais a evolución da sociedade cos seus avances e conflitos saca a luz as contradicións de todas as institucións,  e a Igrexa non é allea a ese tema, pois como é sabido as relixións son moi lentas e contrarias a mover moitos postulados, aínda que a sociedade xa os ten aceptados e  son seguidos pola maioría social que  se define como cristiá.

Francisco no seu papado tentou mover  a estrutura eclesiástica e modificar asuntos moi importantes dentro da institución. Buscaba unha igrexa  que lle dera contestación a moitos retos sociais  do tempo no que vivimos.  E aínda que en moitos casos non o acadou, si que deixou a porta aberta a debates e problemas que o sucesor de Pedro terá que darlle resposta no futuro máis inmediato. Pois é sabido que todas as relixións, polo menos é o que predican, pretenden a felicidade da persoa mediante a forza espiritual e tentan darlle  contestación ós problemas éticos e morais   e incluso sociais que  na sociedade existen. Mais  cando a sociedade ve que a doutrina non responde ós retos do presente, as contrariedades afloran e a sociedade vai por un camiño e a relixión por outro distinto, ou esta  queda moi descolocada. Tamén inflúen neste tema os avances científicos e a situación política que acontece nos diferentes estados e nacións do mundo. E isto lévanos a que cando a sociedade xa ten asimilados temas que afectan á moral e a ética, aparece a relixións  sin dar un paso adiante e poñerse ó día nestes asuntos. Os tempos que corren, polo menos en accidente, para a relixión, aínda que non o pareza, son críticos. Pois  son moitos os conceptos   que a sociedade asumiu como normais, caso do divorcio, das relacións pre matrimoniais, o tema das leis que non obrigan como a morte asistida e o aborto, a superación do matrimonio relixioso como modelo pra crear unha familia, o tema da homosexualidade que é considerada por sectores moi conservadores  como unha enfermidade, os diferentes modelos de familia,   e podería seguir enumerando máis. Noutro orde de cousas está o tema das guerras, entre elas o  exterminio dos israelitas contra os palestinos,  os problemas do medio natural, e as limitacións e normas a un capitalismo salvaxe. Polo outro  lado   está a aceptación dos curas casados, o  celibato obrigatorio  e o acceso das mulleres o sacerdocio. Son moitos os temas que a igrexa católica ten que afrontar si quere darlle respostas a todos estes asuntos. Pois os casos citados   en occidente xa xon  asumidos  como normais  dentro da sociedade, mentres dende a institución non teñen resposta ou son condenados de facto. Todas as igrexas ó longo da historia sufriron modificacións non seus postulados. Polo que hoxe,   moita xente ve a relixión  como algo anquilosado  que segue con prédicas que teñen que ser revisadas pois  resultan obsoletas,  e xa din moi pouco. Moito ten que mudar á igrexa e mover ficha se quere seguir a ser  un referente ético e moral para esta sociedade do século XXI. Polo que o vindeiro Papa ou sigue o camiño de Francisco  e afonda nel ou, polo menos en occidente, ten un futuro gris e triste.


Outros artigos de Manuel Herminio Iglesias

Falar coas máquinas

Nas mans de ególatras e imperialistas

O mundo ó revés

A guerra como negocio

Soamente unha visión: a  económica

Aumentar o espazo vital

Venezuela

Tempo de Nadal

Atados á Utopía

Ourense e a enerxía eléctrica

Cuniupuyara

O insulto no canto do argumento

Os Bacelos de Prata 2024

Vivir no Rural

Catalunya: Un tempo novo

Algo cheira a podre

Pasarse de voltas

Tempo de charlatáns e predicadores

Haberá moción de censura?

As recetas da motoserra

Adeus á independencia

Non todo vale pra acadar o poder

A noria do tempo

Ditadores coa faciana de demócratas

Amarrado polos ovos

Unha cantiga sin alma

A opinión de Manuel Herminio: “Enfurruñados ou riquiños”

Quen fala dos problemas desta terra?

Asaltar o ceo contra o pracmatismo

Volve o tempo das promesas

Aquelas pequenas cousas

A fantasía e o consumismo no Nadal

Feijoo e as maiorías absolutas

Tempo de Magostos

Coidado cos salvapatrias

Descoñecen o que berran e chantean?

Achegarse á España real

Lavándolle a faciana a extrema dereita

A Resaca Electoral

O puzle ourensán

Música de calidade

As licencias dos quen mandan

Pacto cós ourensás

Moita enerxía sen rentabilidade

Xente sinxela

Os que pasan á historia

A Aposta Galeguista

Fun cantando

Nin Música nin Letra

Un home feito de cartos

Tempo de lecer e refexión.

As leiras a ermo

A longa sombra da corrupción

Erro Histórico

Llegó la mami….

Un crego de parroquia

Ourense: Sen obxectivos nin proxectos

e Ourense, existe?

O Nadal da Saudade

Unha area no zapato

Serrat e os cantautores

As incertezas na aldea global

Ourense, por riba das ideoloxías

O importante é a pasta

Sos Ourense!!!

Ourense cara un ermo cultural

Vandalismo, botellóns e desleixo

Na procura da felicidade

Dúas maneiras de actuar na política

Tinte galeguista

Abrindo un novo camiño

Lembrades a democracia organica?

Actuar en manada

Os refráns na política

As miserias na política

De xeonllos e pedindo perdón

Culturetas de ….

Arroutadas